parmağıma bulaşan isin adı anneannemmiş.sardunyaları,küpelisi,ve anneannem..
yıllar yılı onu eskisi gibi görmek istedik.eskisi gibi dik,sapasağlam.o yeryüzünde yaşadığı son ilkinde bize bunu armağan etti.canı hiç acımadı,bundan çok eminim.gün içinde en sevdiği zamanda, abdestinden sonra kolunu indirirken ve bir dakika içinde..
yasemin ve karanfil esansı..
nisan yağmurları..
en sevgilisi..
annemin gözyaşları kendi annesineydi.annesinin tek hayali gerçekleşti.her yaşta zamansız,her zaman beklenmedik..
hepimizin hafızasındaki son hatırası hep olmasını istediğimiz gibi duru,dupduru.
